Historia
ośrodka jest nierozerwalnie związana z historią wsi Borzęciczki,
w której się znajduje. Otóż pierwsze pisane wiadomości o tejże
wsi, wówczas noszącej nazwę Borzeniczki pochodzą z roku 1466,
kiedy część posiadłości była w rękach Jana
Unisławskiego. W wieku XVI, XVII i XVIII często zmieniała właścicieli,
aż do roku 1865, kiedy to ówczesny dzierżawca – Juliusz Stanisław
Radoliński sprzedał Borzęciczki pruskiemu księciu Stolberg z Wernigerode.
Około roku 1870 na fundamentach dawnego zamku został wzniesiony
eklektyczny pałac (wg niektórych przewodników neorenesans niemiecki) z mieszkalnym poddaszem krytym blachą. Znajdujący się na dachu pałacu
metalowy proporczyk z datą 1898r. wskazuje, że dokonano wtenczas
przebudowy obiektu i dobudowano wieżę. Następnie całość
pokryto dachówką. Dwa lata wcześniej, na południowy zachód od
pałacu, na terenie parku został wybudowany budynek zarządcy, a w
jego sąsiedztwie umiejscowiono budynek biura zarządcy, który jest
obecnie wykorzystywany przez Szkołę Podstawową
w Borzęciczkach. Wieś pozostawała we władaniu Stolbergów aż
do roku 1945, kiedy to w wyniku ofensywy wojsk radzieckich pałac opuścił,
ratując się ucieczką ostatni właściciel.
Po wojnie majątek Stolbergów uległ parcelacji. W Borzęciczkach
utworzono Rolniczą Spółdzielnię Produkcyjną, a w pałacu
mieściły się kolejno: Uniwersytet Ludowy im. Wincentego Witosa,
Państwowy Ośrodek Szkolenia Kadr Spółdzielczości
Produkcyjnej, 3-letnia Szkoła Pracy Społecznej.
25 marca 1960 r. decyzją Ministerstwa Oświaty i Wychowania
utworzono w Borzęciczkach Państwowy zakład Wychowawczy dla dzieci
upośledzonych umysłowo. 9 czerwca 1960 r. Kuratorium Oświaty i
Wychowania w Poznaniu powierzyło pełnienie obowiązków
organizatora zakładu jego pierwszemu dyrektorowi – Czesławowi Ziętkowi.
Wiele starań i trudu włożył dyr. Ziętek
w dopilnowanie sprawnego przebiegu remontów i porządne wykonanie robót.
Starania te uwieńczone zostały sukcesem i 31 sierpnia 1961 r. częściowo
oddano obiekt do użytku. 11 września 1961 r. odbyło się
pierwsze posiedzenie rady pedagogicznej, a 12 września przybył do placówki
pierwszy wychowanek.
W 1962 r. nadzór i opiekę nad zakładem przejął Wydział
Oświaty i Kultury
w Krotoszynie.
Pierwsze lata pracy placówki były trudnym okresem tworzenia spójnej
społeczności uczniowskiej i pracowniczej, tworzenia tożsamości,
wypracowania dobrych form pracy, zwyczajów, obrzędów i tradycji. Dzięki
fachowej wiedzy, wspaniałym umiejętnościom, zaangażowaniu,
determinacji i oddaniu całej kadry pedagogicznej efekty były szybko
widoczne. Zakład uznano za wiodący
w województwie w obszarze metody ośrodków pracy, wychowania plastycznego,
czystości i hieny pracy. Osobą, która wspierała dyrektora Ziętka
w wysiłkach organizacyjnych, a zarazem pierwszą nauczycielką i
wzorem dla całego grona pedagogicznego była jego żona – Helena
Ziętek.
Od lutego 1967 r., po odejściu państwa Ziętków, funkcję
dyrektora zakładu objął dotychczasowy kierownik internatu –
Zbigniew Klinkosz. Jako młody pedagog, pełen energii i zapału
godnie kontynuował dzieło swego poprzednika, utrzymał wysoki
poziom pracy dydaktyczno-wychowawczej i rozwijał placówkę.
W pierwszych latach swego istnienia zakład składał się
tylko z klas początkowych i internatu, z czasem systematycznie, w miarę
potrzeb organizowane były klasy odpowiadające dalszej edukacji. W 1975
r. powołano pełną, 8-klasową szkołę specjalną.
W 1976 r. szkołę ukończyli pierwsi absolwenci VIII klasy. W tym
też roku utworzono pierwszy oddział szkoły życia dla dzieci
głębiej upośledzonych.
27 września 1984 r. decyzją Kuratora Oświaty i Wychowania
placówce nadano nazwę – Specjalny Ośrodek Szkolno- Wychowawczy.
24–letni okres kadencji dyr. Z. Klinkosza to lata wspaniałego rozwoju
placówki, wysokiego poziomu pracy i wielu osiągnięć. W tym
czasie powstało tu i rozwinęło swoją działalność
wiele organizacji dziecięcych. Wspaniały klimat stworzony dla pracy
drużyn Nieprzetartego Szlaku, ogromne zaangażowanie w pracę
harcerską i stosowanie w pracy pedagogicznej metod harcerskich był
wizytówką ówczesnego ośrodka, który szczycił się wieloma
sukcesami wychowawczymi i dydaktycznymi.
Kolejne lata funkcjonowania placówki, pod przewodnictwem dyrektor Danuty
Pietrowskiej (1991-2000) charakteryzował dalszy rozwój, doskonalenie metod
pracy, nawiązywanie współpracy i przyjaźni, wdrażanie idei
integracji, ale także okres trudnej codziennej pracy w szczególnym
czasie transformacji ustrojowej i ciągłych zmian w systemie oświaty.
To czas, w którym wielu pracowników uzupełniało wykształcenie,
zdobywało dodatkowe kwalifikacje, doskonaliło umiejętności i
wiedzę na kursach i szkoleniach. Bardzo pomocna
w tym względzie okazała się być współpraca z
pracownikami naukowymi Uniwersytetu im. A Mickiewicza w Poznaniu, a w szczególności
z prof. dr hab. Władysławem Dykcikiem, jednym z pierwszych
nauczycieli ośrodka. Pomimo wielu trudności i dzięki współpracy
z przyjaciółmi z Holandii rozwijała się baza placówki -
odremontowany został blok sanitarno-higieniczny i pralnia, a także
powstała sala zabaw na zaadoptowanym w tym celu strychu, wyremontowano
kuchnię i blok żywieniowy.
W XXI wiek Ośrodek wszedł pod kierownictwem dyr. Barbary Zakrzewskiej,
która wcześniej przez wiele lat pełniła funkcję kierownika
internatu i zastępcy dyrektora ośrodka.
10 października 2002 r. nadano placówce imię Janusza Korczaka,
a po roku od tego wydarzenia odbyła się uroczystość odsłonięcia
pomnika naszego patrona. Lata 2002-2003 zapiszą się ponadto w historii
ośrodka znaczącymi wydarzeniami, jakimi były m.in.:
-
otwarcie Szkoły Przysposabiającej do Pracy dla uczniów z głębszą
niepełnosprawnością (2002),
-
sukcesy wychowanków placówki na Światowych Igrzyskach Olimpiad
Specjalnych w Irlandii: II miejsce Pawła w pływaniu i IV miejsce piłkarzy
(2003),
-
podpisanie umowy o współpracy z holenderską szkołą
Michaël
College
z Prinsenbeek koło Bredy (2003), uczestnikiem corocznych - od
2001 r. tygodniowych praktyk w ośrodku,
-
zmiana ogrzewania na gazowe (2002/2003),
-
odmalowanie pałacu od strony zachodniej, remont pomieszczeń biurowych,
hollu górnego i dolnego (2003), auli oraz iglicy wieży pałacowej.
Kolejne lata funkcjonowania placówki obfitowały w niezliczoną
ilość wydarzeń, uroczystości, sukcesów, których nie sposób
wszystkich wymienić. Należy wspomnieć jednak te, których ranga
wyrosła poza mury naszego pałacu
i dzięki którym placówka zdobyła uznanie i rozgłos:
-
coroczna (od 2003 r.) organizacja międzyszkolnego konkursu dla gimnazjów
„Podróżujemy po Europie”,
-
udział w aukcjach na rzecz chorych dzieci i osób starszych jako wynik współpracy
Polskiego Stowarzyszenia im. J. Korczaka z fundacją Haliny Sroczyńskiej,
aukcje obrazów naszych wychowanków, wystawa objazdowa „Kolorowy Świat”
z okazji Europejskiego Roku Niepełnosprawnych po miastach w Polsce (m.in.:
Kraków, Opole, Gdańsk) i poza granicami kraju (m.in.:, Holandia, Izrael),
-
współpraca ze szkołami w gminie, w ramach akcji „Dla wszystkich
dzieci słońce świeci” – organizacja spotkań
integracyjnych,
-
organizacja Regionalnego Halowego Turnieju Piłki Nożnej Olimpiad
Specjalnych,
-
warsztaty artystyczne poświęcone ceramice z udziałem studentów
wrocławskiej ASP i Kaliskiego Wydziału Pedagogiczno-Artystycznego,
-
2-krotne zdobycie nagrody w konkursach organizowanych przez Samorząd Województwa
Wielkopolskiego (VI i VIII edycji) za projekty: „Park podworski
i pałac dla nas i przyszłych pokoleń” oraz „Działania
proekologiczne realizowane przez młodzież Specjalnego Ośrodka
Szkolno-Wychowawczego im. J. Korczaka w Borzęciczkach na rzecz
rekonstrukcji otoczenia placówki”,
-
organizacja uroczystości przyznania „Orderu Uśmiechu” dla
nauczyciela ośrodka – Jerzego Fornalika oraz przyjaciela ośrodka –
Riji Marijnissen,
-
nawiązanie współpracy i podpisanie umowy (2008 r.) z placówką
niemiecką
Johann-Peter-Hebel-Heim w Mannheim,
-
srebrny medal Pawła - ucznia Szkoły Przysposabiającej do Pracy na
Europejskich Igrzyskach Olimpiad Specjalnych w Rzymie w 2006 r.
W dniach 28-31 marca 2011 roku gościliśmy delegację szkoły
specjalnej z Sessen w Niemczech. Byli to- przewodniczący zarządu Lebenshilfe
Bad Gandersheim- Seesen p. Hans Ohlsen,
dyrektor placówki p. Bernward Steinkraus oraz nauczyciele
pracujący z osobami niepełnosprawnymi intelektualnie.
Nauczyciele
z Niemiec mieli okazję uczestniczyć w zajęciach
dydaktycznych prowadzonych przez nauczycieli naszego Ośrodka. Ponadto kadra
pedagogiczna strony polskiej i niemieckiej wymieniła się doświadczeniami
w pracy z osobami niepełnosprawnymi intelektualnie, omawiając metody
stosowane na terenie naszej szkoły i placówki w Seesen oraz planując
realizację wspólnych projektów.
W
związku z powyższym nastąpiło podpisanie Aktu
Wzajemnego Partnerstwa pomiędzy placówką Lebenshilfe Bad
Gandersheim w Seesen, a Specjalnym Ośrodkiem Szkolno- Wychowawczym im. J. Korczaka
w Borzęciczkach.
Kolejnymi dyrektorami byli:
mgr Czesław Ziętek (1961 - 67)
mgr Zbigniew Klinkosz(1967 - 91)
mgr Danuta Pietrowska (1991 -2001)
Obecnie od 2001 dyrektorem jest mgr Barbara
Zakrzewska